Beypazarı Kurusu Tarifi

İspanya'ya taşındığımızdan beri Türkiye'deyken bir ara yapayım diye ertelediğim pek çok şeyi yapma fırsatı buldum. Bunlardan biri de Beypazarı kurusu.

Yasin Beypazarılı biliyorsunuz. Beypazarı kurusu da adından anlaşılacağı üzere Beypazarı'nın ünlü bir atıştırmalığı. Çay olan bütün Beypazarı sofralarında bulunur. Hani bazı şeyler bir bölgeyle özdeşleşmiştir ama o bölgede o kadar da tüketilmez aslında. Ama bu onlardan değil. Beypazarında dolabında kuru olmayan ev yoktur. Eskiden büyük fırınlarda herkes kendi kurusunu kendi yaparken son yıllarda gelişen turizmin etkisiyle artan kuru fırınlarından alıyor yerel halk da. Taş fırınlarda yapıldığı dönemlerde kuruların altına asma yaprağı serilirmiş. Özelliği o gibi anlatılır. Ama tahmin ediyorum ki altları küllenmesin diye kullanılan bir yöntem. Elektrikli fırında yaptığınızda asma yaprağı şart değil kısacası.

Beypazarı kurusununun özellikleri gevrekliği, tarçınla karışmış tereyağı kokusu ve yemeye başladığınızda kendinizi durduramamanızdır. İkram edilen bir Beypazarı kurusundan birkaç tane yiyip durabildiyseniz olması gerektiği gibi olmamış demektir.

Beypazarı kurusunun kuru olmasının sebebi eskiden bir kış hazırlığı olarak yapılıyor ve kış boyunca tüketiliyor olması. Uzun süre dayanma özelliği var yani. Ama her ne kadar bozulmadan durabilse de tadı bir süre sonra mutlaka değişmeye başlayacaktır. O yüzden benim tavsiye ettiğim saklama süresi oda sıcaklığında en fazla iki hafta. Daha uzun süre saklamak isterseniz de her hamur işinde olduğu gibi dondurarak 6 aya kadar saklayabilirsiniz.

Afiyetle kalın...

Afiyet olsun...

Click here to see the recipe in English