İspanya’ya taşındığımızdan beri İspanyol tarifleri paylaşmam konusunda çok fazla talep geldi. Elbette ki paylaşacaktım. Farklı bir yere gidip farklı lezzetler görüp onlardan etkilenmemek, onları paylaşma isteği duymamak mümkün değil. Ama gelin görün ki her şey için bir zaman gerekiyor. Buraya gelip ilk karşıma çıkan restorana girip ilk yediğim yemeği bakın İspanyollar bunu böyle yapıyor diye paylaşmam doğru olmazdı. Farklı yerlerde farklı şeylerin tadına bakıp, İspanyollarla konuşup, öncelikle yemeğe bakış açılarını öğrenmem gerekiyordu. Üç aya yakın sürede bunu yeni yeni yapabilmeye başladım. Zira buraya sadece yemeklerin tadına bakmaya gelmedik, önceliğimiz kendimize bir yaşam kurmaktı.

Aldığım yorumlara göre şimdiye kadar İspanya’yı komple gezip İspanyolca öğrenip Madrid’deki bütün müzeleri tavaf edip bütün yemeklerin tadına bakıp bütün restoranları deneyip bütün otellerde kalıp her şey hakkında fikir sahibi olmalıydım. İki günlük yurt dışı seyahatinden sonra internetten okuduğu bilgilerle o ülkelerin uzmanı gibi davranmaya başlayan insanlara alışıp herkesten aynı performansı beklemenizi anlıyorum ama ben o çoğunluktan değilim. Ben kendim tecrübe ederek öğrenmeyi tercih ediyorum, başkalarının tecrübelerini okuyarak değil. İkincisi olsaydı buraya gelmemin bir anlamı olmazdı zaten, Türkiye’de de internet bağlantımız vardı, açar her şeyi okurdum. Ama ben kendim tecrübe etmeyi tercih ettim.

O yüzden Madrid’de henüz üç ay vakit geçirmiş, bunun da büyük kısmını kendine yeni bir düzen kurmaya ayırmış benden beklentiniz büyük olmasın. Balayınızı İspanya’nın neresinde geçirmeniz gerektiğini bilmiyorum, Madrid’de en iyi oteller hangi bölgede bilmiyorum, fi tarihinde İspanya’nın X şehrinde yediğiniz yemeğin ne olduğunu bilmiyorum, Madrid’deki müzelerin hepsini gezmedim….

Biliyorum birçoğunuz burada yaşadı ya da tatil yaptı ve pek çok şey öğrendi. Müsaade edin ben de kendim öğreneyim. Yine birçoklarınızın yurt dışında yaşama hayalleri ve buna bağlı farklı hayalleri var. Ama rica ederim beni kendi hayallerinizi yaşamaya zorlamayın, sizin istediğiniz şekilde yaşamadığım için kıymetini bilmiyormuşum gibi davranmayın.

Bunları yapmak yerine İspanya’yı, Madrid’i benim gözümden izlemeye bırakın kendinizi. Beni izleyip anılarınızı yad edin ya da yeni hayaller kurun. Sizi temin ederim birlikte çok güzel şeyler göreceğiz ve yaşayacağız; ama zamana yayarak, tek bir günde değil. Bakın mesela yeni bir işe kalkıştım. İspanya’daki maceralarımı paylaştığım İspanya’dan Merhaba isimli bir Youtube kanalı açtım. Kanalıma abone olarak benim gözümden İspanya’yı izleyebilirsiniz.

Bu arada düzenimizi iyiden iyiye kurduğumuz için yavaş yavaş İspanyolca öğrenmeye başlamayı da planlıyoruz. Preply gibi online seçenekleri değerlendiriyoruz. Epey aklımıza da yattı aslında ama öğretmen seçenekleri o kadar fazla ki karar vermek çok zor.

Tarifimize dönecek olursak… Pan Con Tomate, tam türkçesiyle domatesli ekmek İspanyolların vazgeçilmez kahvaltılarından biri. Kahvaltı dediğime de bakmayın, her öğün yiyebilirler. Sarımsak şart değil hatta dışarıda Pan Con Tomate siparişi verdiğinizde getirmeyebilirler, ya da rendelenmiş domatesin içinde az miktarda olabilir, bu gittiğiniz yerin tercihine bağlı. Üzerine ekstra olarak peynir, ançüvez veya jamon dedikleri kurutulmuş domuz eti isteyebilirsiniz. Ama bunlar da yemeğe dahil olarak gelmez, ekstra olarak söyleyerek istemelisiniz.

Yemek her ne kadar fazla sade ve göz doldurmaz gibi görünse de malzemeler lezzetli olunca hem çok lezzetli hem de doyurucu oluyor. Özellikle lezzetli yaz domatesleri, kaliteli bir zeytinyağı ve lezzetli bir ekşi mayalı ekmekle Türk usulü muhteşem bir kahvaltı hazırlanabilir.

Domatesin taze olması şart değil bu arada, pişirmeden yaptığınız domates konserveleri de bu yemek için uygun olacaktır.

Yemekte bu sadelik bizim yemeğe özel isim vermeye tenezzül etmeyeceğimiz kadar fazla. Yoksa biz de zeytinyağına pul biber kekik atıp ekmek banmayı, ekmeğin arasına domates peynir koyup yemeyi çok severiz. Ama gösterişli Türk mutfağının içinde bunlar isim vermeye değecek değerde değil bizim gözümüzde. Belki de büyük bir hata bu, belki de dünyada kabul görmek için herkesin bulabileceği malzemelerle yapılan bu basit lezzetler üzerinden ilerlemek gerek.

İtalyanların bruschettasının Türk versiyonunu yapamaz mıyız mesela? Bir dilim ekmeğin üzerine beyaz peynir, domates koyup biraz da zeytinyağı gezdiremez miyiz? Yaparız elbette ama bunu restoranının menüsüne koyup üstüne para isteyecek işletmeciyi sektörde barıtmazlar maalesef. Bizim bir yemeğe para vermemiz için yemeğin pahalı malzemelerden yapılması ve porsiyonun büyük olması lazım. Hal böyle olunca da fine dining, Michelin yıldızı, vb. şeyler bize biraz uzak kalıyor. Öncelikle tüketicilerin bakış açısını değiştirmesi lazım. İyi bir yemekte para verdiğin şey yemeğin yapıldığı şey değil, bakış açısı ve vizyon aslında. Restoranın dekorasyonundan seçilen tabak çatala kadar restorana adım atıldığı anda başlayıp çıkana kadar devam eden sürece dahil her şey bu bakış açısı ve vizyonun bir ürünü. Ziyaret ettiğiniz restoranları bir de bu gözle değerlendirip ederini ona göre belirlemeyi deneyin, fiyat/performans konusunda daha objektif bir fikriniz olur bu şekilde.

Afiyetle kalın…

Benzer Tarifler

Afiyet olsun…

Click here to see the recipe in English