Süslü Krep Tarifi

Normal bir yemeği çok şekilli bir sunumda görürseniz eğer o tarifin altında muhtemelen bir çocuğa yemek yedirme çabası yatıyordur. Bu da o tariflerden biri işte. Bir arkadaşın içinde yumurta olan hiçbir şeyi yemeyen tatlı prensesi için yapıldı. Arkadaşım sürekli şikayet eder dururdu kızının yumurta yememesinden. Ben de sürekli şu tarifi dene, yumurtayı şöyle pişir falan diye tavsiyelerde bulunurdum. Nasıl yaparsa yapsın yemeyeceğini iddia edip denemezdi bile.

Bir gün bize geldiler ikisi birlikte. Siz salonda oynayın, benim size bir sürprizim var dedim geçtim mutfağa. Bu krepleri de o gün hazırladım işte. Onları mutfaktan uzak tutmamın sebebi içinde yumurta olduğunu göstermemekti. Krepleri hazırlayıp salona gittim. Size prenses krebi yaptım ama sadece prensesler yiyebilir bunu dedim. Prenses olmayanların kendini yemesine izin vermez bu krep dedim.

Hemen ilgisini çekti zaten ufaklığın. Sen prenses misin peki? dedi bana. Ne yazık ki değilim, daha önce yemeye çalıştım ama yiyemedim dedim. Acaba annen prenses olabilir mi, deneyelim mi? dedim. Deneyeliiim dedi. Annesinin önüne koydum tabağı yiyecekmiş ama tabak elinden zorla uzaklaşıyormuş gibi yapıp ben prenses değilmişim dedi üzüldü. O zaman bu odada sadece bir prenses olabilir o da sensin dedim. Gözlerini iri iri açarak ben de deneyebilir miyim o zaman? dedi. Tabağı önüne koydum hadi dene bakalım dedim. Önce peynirlisinden başladı eline alıp dürüm gibi yemeye. İlk ısırıkta hafif bir yüzü buruştu, pek hoşuna gitmedi gibi. Ama bizim prenses oluşuna gösterdiğimiz şaşkınlıktan dolayı ilgisi krebin üzerinden kaydı ve o sırada zaten yarılamıştı bile. Hiç sesini çıkarmadan yedi peynirli krebi. Muzlusunu da aldı eline. O tatlı olduğu için daha çok hoşuna gitti. Prensesler hep bundan mı yiyormuş, nerede yaşıyorlarmış, benzeri bir milyon tane soru sormayı da ihmal etmedi tabi. Hepsini sabırla cevapladık. Annesi mutluluktan ağlayacaktı neredeyse.

Yazımızın ana fikri; denemeden bilemezsiniz:)

Afiyetle kalın...

Afiyet olsun...