Elmalı Yulaflı Kurabiye Tarifi

Şimdi ben biraz buldumcuk olmuşum gibi konuşacağım, kusuruma bakmayın lütfen:) Bir süredir önce birkaç kilo vereyimle başlayıp alışınca aynı şekilde devam etmeye karar verdiğim bir kendimce sağlıklı beslenme düzeni takip ediyorum. Öyle özel tozlar, pahalı iksirler içeren, iki omega-3 bademden gelse, bir dilim de avokado yesem şeklinde vitamin-mineral hesabı yapılan bir şey değil. Hazır gıda ve çok şekerli yiyeceklerden elimden geldiğince uzak duruyorum.

Hal böyle olunca bir süre sonra eskiden çekinmeden yediğim şeyler gözüme zehirmiş gibi görünmeye başladı. Neyse ki daha benim yemediğim şeyleri yiyenleri aşağılamaya başlayacak seviyeye gelmedim. Şeker, ekmek vs. yiyenleri görüp "öleceksiiinnnn, iki güne kalmaz kalp damarların tıkanacaaak" diye felaket tellallığı yapan birine de dönüşmedim henüz. O insanları da kınamayın, yaşamayan bilmez, insan öğrendikçe, deneyimledikçe bazı şeylerin önemini daha iyi görüyor, bir süre sonra da aşırı anlam yüklemeye başlıyor. Arabaya binerken sürekli kemer takan biri için kemer takmak sıradan bir şeyken buna sonradan başlayan biri "bunca yıl nasıl hayatımı bu kadar tehlikeye atmışım?" paniğiyle bu kemer takma olayını abartır, takmayanları rahatsız edici şekilde uyarmaya başlar (uyarsın da zaten). Daha da yakın bir örnek vereyim. Sevdiği kişiyle problemsiz, kolay bir evlilik yapan biri için evlilik gayet normaldir; ama yıllarca sevgililerinden çekmediği kalmayan, karşısına düzgün biri çıkmayan, evlendiği kişiyi evliliğe zor ikna etmiş biri için evlilik dünyanın en önemli şeyidir. Evlendikten sonra çevresindeki bütün bekarları evlenin diye darlamaya başlar. İşte biz bu farklı kategorilerdeki kişilere halk arasında buldumcuk diyoruz.

Uyarımı yaptım, benden günah gitti.

Sağlıklı Beslenmenin Faydaları

Yıllarca insanların önüne diyet ve light diye konulan tatsız, tuzsuz, yavan yiyecekler insanlarda öyle bir ön yargı oluşturdu ki insanlar light kelimesini duyar duymaz burun kıvırmaya başladı. İşin aslı öyle değil ama gerçekte. Çok lezzetli, hatta benim için artık çok popüler yiyeceklerden bile daha lezzetli, diyet yemekler var. Eskiden bizim eve giren bir kavanoz çikolatalı fındık kreması en fazla üç gün dolu durabilirdi. Hafta sonu bir tarif videosu için aldığımız kavanoz dolapta olduğu gibi duruyor şu an. Yasin kahvaltıda birkaç tatlı kaşığı yiyor sadece. Bana uzatınca da "bal yerim daha iyi" diyorum ki gerçekten de bal daha lezzetli geliyor.

Bu süreçte gördüm ki insanın iradesini ve zevklerini eğitmesi mümkün. "Ben şekersiz yapamam", "çikolatasız bir hayat düşünemiyorum", "her şeyimi alın ama ekmeğime dokunmayın" diyerek ön yargılarınızın esiri olmayın. İsterseniz her şeyi yapabilirsiniz; ama karar verme ve uygulama zamanınız gerçekten çok önemli. Kendinizi hazır hissetmeden başlayacağınız her şey yarım kalmaya mahkumdur.

Bunu neden yapayım, sana ne faydası oldu? diyorsanız hemen onu da anlatayım. Fiziksel olarak enerjim tavan yaptı, sabahları yataktan hoplayarak uyanıyorum, saçlarım ve cildim parlamaya başladı diye motive edici şeyler bekliyorsanız sizi hayal kırıklığına uğratacağım. Hiç öyle şeyler yaşamadım. Bana en büyük etkisi sindirim sistemimde oldu. Eskiden bir şekilde sindirim sistemimin var olduğunu hissediyordum, artık hissetmiyorum. Yediğimin saatlerce midemde hiç kıpırdamadan durması, gaz, şişkinlik, vs. gibi şikayetlerim, çok hassas olduğum bazı gıdalarla şansımı zorlamadığım sürece, neredeyse bitti. Söylenince "oha" dedirtecek kadar kilo vermedim ama aynı kilodaki geçen yılki halimden daha zayıf görünüyorum. Tartının gösterdiği sayıların çok da anlamlı olmadığını öğrendim bu sayede. Hepsinin ötesinde bana emanet edilmiş olan bedenime iyi bakmak için elimden geleni yaptığımı bilmek manevi olarak çok tatmin edici bir his. Ben azla yetinmeyi bilen biri olduğum için bana bu kadarı yetti. Bu şekilde devam ettikçe daha da olumlu sonuçlar görürsem mutlu olurum ama böyle bir beklenti içinde değilim.

Artık elmalı yulaflı kurabiyeler chocolate chip cookielerden daha lezzetli geliyor. Gözümün döndüğü, eskiye döndüğüm olmuyor mu? Tabi ki oluyor, yılların alışkanlıkları birkaç ayda silinmiyor. Ama yılmıyorum, pes etmiyorum, ertesi gün olması gerekene dönüyorum. Madem bu kadar ileri gittik klişenin dibine de vuralım; ben yapabildiysem herkes yapabilir. Yemek yemek benim için hayatın anlamıydı adeta, sabah yataktan kalkma sebebim simit ya da waffle yemekti bazı günler. Şimdi kahvaltıyı yapıp işime gücüme bakma derdindeyim.

Kurabiyenin Kıvamı Nasıl Oluyor?

Çok konuştum, tarife sıra gelmedi bir türlü. Tarifle ilgili iki şey söyleyeceğim. 1. Adındaki "kurabiye" kelimesi sizi ağızda dağılan kıyır kıyır bir hamur işi beklentisine sokmasın. İçinde un ve yağ olmayan hiçbir şeyden böyle bir sonuç beklemeyin. Daha da genişleteyim hatta; daha önce yemediğiniz, ilk defa denediğiniz şeylerde kafanızda bir kıvam yaratıp onun olmasını beklemeyin, hayal kırıklığına uğrarsınız. Bu kurabiye dışı sert, içi hafif ıslak bir kıvamda oluyor. 2. Yine "kurabiye" kelimesine istinaden elinizde yuvarlayabileceğiniz bir hamur elde etmeyi beklemeyin. Tarifte de belirttiğim gibi elinizle sıkarak top yapın, başka türlü toparlanmaz zaten. Kar topu yapıyorsunuz gibi düşünün şekillendirirken.

Afiyetle kalın...

Afiyet olsun....

Click here to see the recipe in English