Trakya mutfağının sevilen tatlılarından biridir Zerde. Bir nevi sütsüz sütlaç. Çok zengin bir tatlı olmadığı için hiçbir zaman popüler bir yiyecek olmamıştır ama ben son yıllarda artan alerjilerden ve değişen beslenme şekilleri nedeniyle pek çok kişinin favori tatlısı olacağını düşünüyorum. Neden mi? Çünkü içinde yumurta yok, süt yok, gluten yok (yine de kullandığınız malzemelerin üzerinde gluten içermez ibaresini arayın). Şeker miktarı her zaman ayarlanabilir zaten, ki benim kullandığım miktar tadını bozmadan kullanabilecek minimum miktar bence. Eğer onu da kullanmak istemezseniz yerine rengini değiştirmeyecek tatlandırıcılar da kullanabilirsiniz. Ama pekmez gibi rengini değiştirecek tatlandırıcılar uygun olmayacaktır.

Zira Zerde deyince akla gelen şey bu göz alıcı rengidir. Bu rengi de safran verir. Her ne kadar bazı tariflerde çok çok daha ucuz olan zerdeçal da kullanılsa makbulü “gerçek” safranla yapılanıdır. Gerçek safranı özellikle vurguluyorum çünkü Türkiye’de çok daha ucuz olan başka bir çiçeğin aynı rengi veren tozu da safran olarak satılıyor. Ondan kaçının. Zira safran sadece renk veren bir baharat olarak bilinse de öyle değil aslında. Safranın başka hiçbir baharatla telefi edilemeyecek bir aroması da vardır aynı zamanda.

Çok pahalı bir baharat evet ama zaten çok az miktarda kullanılıyor. İspanya’da safran paellanın olmazsa olmaz baharatı olduğu için burada bulmak oldukça kolay. genellikle 1 gramlık minik paketler halinde satılıyor. Ben bu 1 gramlık paketin sadece yarısını kullanıyorum bu malzeme miktarı için. O kadar az miktarı bile böyle güzel bir renk elde etmeye yetiyor. Gerçek safran alabilmek için toz halde değil bütün halde olanlardan satın alın. Daha önce safran görmediyseniz Google görsellerde aratabilirsiniz.

Safrana odaklanıp diğer malzemeleri atlamayalım. Zerdenin tadının bozulmaması için pişirme aşamasında çok dikkat etmeniz gereken bir şey var; nişastanın pişmesi. Nişasta kullanılan tatlılarda daha önce yaşamış olabilirsiniz. Nişastayı sıvı malzemelerle ilk karıştırdığınızda karışıma buruk, kendini hissettiren, çok da hoş olmayan bir tat ve bulanık bir renk verir. Piştikten sonra bu tat ve bulanıklık kaybolur. Zerde yaparken başarısız olabileceğiniz tek şey nişastanın pişmeden tatlının koyulaşması (harlı ateş kullanma sonucu olur genelde) ve buruk tadın kaybolmamasıdır. O yüzden zerdeniz koyulaşmış olsa dahi ateşten almadan önce tadına bakıp bu tadın kaybolduğundan emin olun.

Zerde hazır pudingler gibi kalıp kıvamında olmaz, sütlaç gibi akışkanımsı ama yine de koyu bir kıvamı vardır. Nişasta içerdiği için de bu kıvamı ilk piştiğinde değil, soğudukça alır. Kıvam konusunda kafanızda farklı beklentiler oluşturup yapamadım, olmadı diye paniklemeyin.

Son bir hatırlatma. Gerçi ne kadar gerekli bilmiyorum ama benim üzerimde kalmasın. Tarifi glutensiz olarak etiketledim, tarif glutensiz ama kullandığınız malzemeler olmayabilir. Eğer glutensiz besleniyorsanız kullandığınız malzemeler üzerinde glutensiz ibaresini arayın.

Afiyetle kalın…

Benzer Tarifler

Afiyet olsun…

Click here to see the recipe in English